Meesters en juffen zijn weer helemaal klaar voor dit nieuwe schooljaar. Ze hebben er enorm veel zin in om te starten. Afgelopen week is er nog gesleept met kasten en tafels, zijn de schriften klaargelegd en de digitale middelen voor iedereen weer toegankelijk gemaakt. We gaan er een fijn jaar van maken.

Wij hopen dat u het goed heeft gehad met elkaar deze zomer! Het voelde best raar en dubbel om de kinderen de zomervakantie in te sturen na zo'n bijzonder schooljaar. Sommige ouders vroegen zelfs om schoolwerk voor thuis. Gelukkig was het echt vakantie. De vakantieverhalen zullen anders zijn dit jaar. Veel mensen hebben vakantie gevierd in eigen land, in eigen huis en achtertuin. Zo bracht ik een bezoek aan de Rotterdamse haven, Maasvlakte 2. Het gratis te bezoeken Futureland gaf een geweldig beeld van hoe de Rotterdamse haven is ontstaan en uitgegroeid tot wereldformaat. Tegen een kleine vergoeding was er een rondvaart door Maasvlakte 2. Alles wordt daar inmiddels vol automatisch geladen en gelost. Wat voel je je nietig tussen zoveel grote schepen. En wat een geweldige technieken beheersen wij als klein landje. Havenpersoneel en scheepsmatrozen van allerlei nationaliteiten stonden zwaaiend te dansen op die machtige schepen. Wat een veelvoud aan prachtige beroepen waar wij onze kinderen op mogen voorbereiden, wereldburgers!

Ter compensatie voor alle gemiste traktaties kwam gisteren de ijskar op beide locaties langs om de kinderen te trakteren op een zomers ijsje. De schooldeuren zijn nu echt gesloten. De voetjes kunnen in het zand. Komende weken zijn we thuis of elders om de zomer te vieren. Maak er met elkaar een welverdiende vakantie van!

Vanmorgen werden op beide locaties Vliet en Steeg zonnebloemen uitgedeeld aan de ouders:

Met deze zonnebloem willen wij u in het zonnetje zetten.

Dank u wel voor de goede samenwerking in dit bijzondere jaar.

Team Lucas van Leyden

Welverdiend voor jullie als (thuis)werkende, lesgevende en zorgende ouders. Mocht u vanmorgen niet in de gelegenheid zijn geweest een bloem te ontvangen, dan kunt u aan het einde van de ochtend nog een bloem in onvangst komen nemen.

De kOp vakantie groep 3asten raken leger en leger. De emmers sop vliegen je om de oren. En groep 8 legt de laatste hand aan hun afscheidsmusical. Deze gaan ze trouwens opvoeren in de hangar van de musical Soldaat van Oranje in Katwijk. Dat wordt vast een onvergetelijke avond!

Zo wie zo was het een onvergetelijk jaar; we begonnen dit schooljaar met een nieuwe directie; Conny en Minke. Best spannend na jarenlang het vertrouwde gezicht van Gert-Jan. Inmiddels zijn ook Minke en Conny helemaal ingeburgerd en vertrouwd geraakt, zeker met een onderwijsland dat op zijn kop werd gezet door Corona. Veel dingen gaan anders, het nieuwe normaal. Gelukkig zijn kinderen, ouders en leerkrachten flexibel gebleken. Heel fijn voor iedereen dat we de laatste twee maanden weer samen op school konden zijn. Komende dagen zingen we mee met de musical liedjes van groep 8 en zwaaien we ze uit. We maken onze laatjes leeg en delen onze vakantieplannen thuis, in Nederland of elders in de wereld. We tellen af 4, 3, 2, 1.........

Afgelopen vrijdag hebben we met de leerlingen en later met het team en familie afscheid genomen van onze lieve collega Jeannet. Zij is nu met pensioen, maar het laatste woord is aan haar!

Op welke basisschool heb je zelf gezeten en hoe was deze tijd?

Ja, geboren en getogen in Leiden, nooit een uitstapje gemaakt! In 1955 geboren op de hoek van de Langebrug en het Berkendaalstraatje. Vanaf 4 jaar naar de Mariaschool met als hoofd, juffrouw Annie. Vooral het Montessori materiaal staat me nog helder voor de geest, ik kon al heel snel veters strikken.

Daarna naar de 1^e klas, de basisschool moest nog uitgevonden worden, zoals er in die vele jaren daarna nog heel wat onderwijsvisies de revue zouden passeren. Mijn lagere school periode heeft zich afgespeeld op de Haarlemmerstraat, direct grenzend aan ons schoolplein. Dus toen ik op de Lucas ging werken was dat een soort thuiskomen. Er was in die tijd nog sprake van gescheiden scholen voor jongens en meisjes, nu onvoorstelbaar. Ik heb het blijkbaar niet als een probleem ervaren, ik kijk terug op een fijne, veilige periode.

Wat was er allemaal anders in die tijd en welke overeenkomsten zie je met deze tijd?

We leven in een snel veranderende en soms onoverzichtelijke wereld, maar de grootste overeenkomst met toen is dat we nog steeds met kinderen te maken hebben die liefde, aandacht en zorg nodig hebben. Daar kan het onderwijs maar deels in voorzien. De primaire verantwoordelijkheid voor deze basisbehoeften ligt bij ouders/opvoeders.

De onderwijsbehoeften van individuele kinderen zijn duidelijker, waardoor er ook meer 'vraag' is naar een meer gerichte aanpak. Dit vraagt om meer specifieke kennis, vaardigheden en vooral energie van leerkrachten. Dit is in mijn optiek een groot verschil met vroeger en maakt het beroep uitdagender maar ook zwaarder. De leerkracht is niet meer degene die alleen les geeft. Er wordt in toenemende mate een beroep gedaan op het inspelen op maatschappelijke ontwikkelingen.

Ruim 40 jaar geleden heb jij gekozen voor het onderwijs, vanwaar deze keuze?

Bijna 46 jaar geleden in het onderwijs terecht gekomen, als oudste dochter en kleinkind, in een gezin met drie meiden. Uiteindelijk zijn we alle drie in het onderwijs terecht gekomen, BO/MBO/VO. Misschien gaan we nog eens een boek schrijven over onze ervaringen, met prachtige anekdotes, kritische noten en vooral visies op het onderwijs. Dat moet een bestseller worden, want het onderwijs is boeiend, vermoeiend maar vooral uitdagend, iedere dag anders!

Ik was jong en werken in het onderwijs had in die tijd nog enige status, dus was het logisch dat ik naar De Haanstra kleuterleidster opleiding zou gaan, dichtbij en een zekere toekomst.Ook hier zijn weer twee werelden samengekomen, de Haanstra opleiding was direct gelegen naast onze locatie De Vliet.

De laatste 10 jaar van je onderwijs carrière heb je op de Lucas van Leyden locatie Steeg gewerkt, welke unieke kenmerken van onze school ben je tegengekomen?

De laatste 10 jaar op de Lucas zijn de mooiste van mijn arbeidzame leven geweest. Na zo ongeveer alles binnen het basisonderwijs gedaan te hebben, was het hier thuiskomen. Ik heb geprobeerd om voor mezelf helder te krijgen welke factoren hierbij een cruciale rol hebben gespeeld:

Allereerst het team, ik mag wel zeggen mijn team en een aparte vermelding waard voor de directie. Zij hebben mij de ruimte gegeven om mezelf verder te ontwikkelen. Ook het verlies van drie collega’s en een leerling in die 10 jaar heeft ons op een bijzondere manier verbonden. Wij hebben samen veel bereikt met vallen en opstaan, maar altijd vanuit wederzijds respect. Vertrouwen en autonomie was wat ik nodig had, daar heeft vooral de directie een grote rol in gespeeld. Vertrouwen komt niet vanzelf, daar moet iedereen hard voor werken. De bijzondere balans tussen professionaliteit en plezier hebben, was voor mij een gouden combinatie. Ik heb veel respect voor mijn collega’s die iedere dag met volle overgave hun werk doen. Mede door hun inzet en vertrouwen heb ik mijn werk als intern begeleider kunnen doen.

Last but not least:

De geweldige diversiteit van onze kinderen en ouders was een enorme uitdaging en heeft veel plezier en energie gegeven. Juist deze diversiteit is de kracht van de Lucas. Terugkijkend op al die jaren hoop ik dat ik hier en daar een steentje heb kunnen bijdragen om de wereld, het onderwijs, iets beter te maken.

Wil je ons nog iets meegeven voor onderweg?

Tot slot wens ik iedereen veel gezondheid en een mooie toekomst, wat dat ook mag zijn……..maak gebruik van je talenten en geniet van elkaar!!

Voor mij zit het erop, genieten van o.a. twee prachtige kleinkinderen, ons huis in Frankrijk, meer tijd voor familie en vrienden, lezen, shoppen, wandelen en vooral een wat leger hoofd.

Dank voor het vertrouwen,

Jeannet